lunes, 25 de marzo de 2013

Primavera de Machado





















La primavera besaba
suavemente la arboleda,
y el verde nuevo brotaba
como una verde humareda.

Las nubes iban pasando
sobre el campo juvenil...
Yo vi en las hojas temblando
las frescas lluvias de abril.

Bajo ese almendro florido,
todo cargado de flor
-recordé-, yo he maldecido
mi juventud sin amor.

Hoy en mitad de la vida,
me he parado a meditar...
¡Juventud nunca vivida,
quién te volviera a soñar!

Antonio Machado

Pintura: Carl Larsson

2 comentarios:

la Taverna dels Sàtirs dijo...

Preciós i suggerent poema...

Cati dijo...

Si que ho és. M'agrada molt Machado, escrivia amb el cor.Gràcies.